Ο Ντάνιελ προσπάθησε να γελάσει καθώς έφευγαν από το κλουβί για το γεύμα. Αγόρασε στον Νόα ένα χοτ ντογκ και μια σόδα, αλλά ο γιος του μόλις που τα άγγιξε. Το αγόρι στριφογύριζε συνέχεια στο κάθισμά του, με τα μάτια του να γυρνούν προς τον βιότοπο των λιονταριών, σαν κάτι να τον τραβούσε εκεί.
“Φάε λίγο, πρωταθλητή”, παρότρυνε ο Ντάνιελ, σπρώχνοντας τον δίσκο πιο κοντά. “Δεν θέλεις ο Κινγκ να ανησυχεί για σένα, έτσι δεν είναι;” Το εννοούσε ως αστείο, αλλά ο Νώε δεν χαμογέλασε. Απλώς κούνησε το κεφάλι του και έσπρωξε το φαγητό μακριά.