Ο Μπεν του χάρισε ένα αμυδρό, κουρασμένο χαμόγελο, αλλά τα μάτια του έμειναν πάνω στον Κινγκ, σαν τα λόγια του αγοριού να περιείχαν περισσότερη αλήθεια απ’ όση ήθελε να παραδεχτεί ο καθένας τους. Ο Μπεν τράβηξε τον Ντάνιελ στην άκρη αργά ένα απόγευμα, με την έκφρασή του σοβαρή.
Ο Νόα είχε αποκοιμηθεί σε ένα παγκάκι εκεί κοντά, ακουμπώντας το κεφάλι του στο χέρι του πατέρα του, αλλά ο Ντάνιελ έπιασε κάθε λέξη. “Δεν έχουμε άλλη επιλογή πια”, είπε ο Μπεν ήρεμα. “Αν ο Κινγκ δεν μας αφήσει να τον πλησιάσουμε, πρέπει να τον ναρκώσουμε. Χάνει γρήγορα βάρος, και το πρήξιμο δεν υποχωρεί. Τα πράγματα γίνονται ολοένα και χειρότερα”