Τα χέρια του έτρεμαν καθώς ξεφύλλιζε τους φακέλους. Ο Ρόμπερτ Ο’ Χάρα, πάντα σχολαστικός, είχε επισημάνει τα πάντα με μηχανική ακρίβεια. Βρήκε τον φάκελό του -Λούκας Ο’Χάρα- και τον άνοιξε αργά. Παιδιατρικά αρχεία, εξετάσεις, διαγράμματα ανάπτυξης. Μετά… “Αρχική εισαγωγή: περίπου 4 ετών” Και από κάτω: “Νοσοκομείο γέννησης: άγνωστο.” Ο Λούκας ανοιγόκλεισε τα μάτια. Το διάβασε ξανά. Το στομάχι του έπεσε.
Δεν έβγαζε νόημα. Ο λαιμός του σφίχτηκε καθώς ο πανικός τον έπιασε. Έβγαλε το φάκελο της Λούσι, ξεφυλλίζοντας τις σελίδες με τρεμάμενα χέρια. Ο φάκελός της είχε τα πάντα – τα αρχεία γέννησης, την ώρα του τοκετού, μια σάρωση του πιστοποιητικού γέννησής της. Η ζωή της ήταν μια ζωή με αρχή. Ο δικός του φάκελος ήταν ένας φάκελος που ξεκινούσε μεσούσης της πρότασης.