Δεν το είπε στη Ρόουζ. Τι θα έλεγε Ότι η μητέρα της τον ανατρίχιαζε Ότι τον άγγιζε συνέχεια στον ώμο του για ένα δευτερόλεπτο παραπάνω Ότι τον κοίταζε σαν να ήταν ένα παζλ που ήθελε απεγνωσμένα να λύσει Ακουγόταν τρελό. Και ακόμα χειρότερα αγενής.
Αλλά παρέμενε. Οι ερωτήσεις της Κιάρα. Τα βλέμματά της. Οι παράξενες παύσεις της στη μέση της πρότασης, σαν να ήταν παγιδευμένη σε μια ανάμνηση που δεν μπορούσε να τοποθετήσει. Ο Λούκας άρχισε να κοιμάται με το φερμουάρ της τσάντας του, την οδοντόβουρτσα του κρυμμένη. Και όταν η Ρόουζ έφυγε για δουλειές, έμεινε κάτω. Το να αποφεύγει το βλέμμα της Κιάρα έγινε ένα σιωπηλό παιχνίδι.