Ο αλμυρός αέρας είχε ξεθωριάσει από καιρό από τη μνήμη του Λούκας. Αυτές τις μέρες, η ζωή του περιστρεφόταν γύρω από τις νυχτερινές μελέτες υποθέσεων, τον καφέ της πανεπιστημιούπολης και το γέλιο της Ρόουζ που αντηχούσε στο διαμέρισμά του. Στα είκοσι τέσσερα του χρόνια, ο Λούκας Ο’ Χάρα ήταν δευτεροετής φοιτητής ΜΒΑ με ένα μέλλον τόσο προσεκτικά χτισμένο, που μετά βίας αμφισβητούσε τα θεμέλιά του.
Είχε γνωρίσει τη Ρόουζ κατά τη διάρκεια της εβδομάδας προσανατολισμού – ένα ακόμα όνομα μέσα σε μια θάλασσα νέων προσώπων, μέχρι που εκείνη γέλασε με το αστείο του για τον καφέ της καφετέριας. Είχε γλιστρήσει στη θέση δίπλα του στο μάθημα μάρκετινγκ, λαμπερή και φλύαρη. Στο τέλος εκείνης της ώρας, είχε τον αριθμό της. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας, ήταν αχώριστοι.