Μετά ήρθε ο Leo, ο γιος τους, που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας τον Δεκέμβριο. Η άφιξή του έφερε χάος, χαρά και μια σύντομη, όμορφη ηρεμία. Αλλά η πραγματική ζωή επανήλθε – πελάτες, έργα, πίεση. Κανείς από τους δύο δεν ήθελε να εγκαταλείψει τη ζωή για την οποία είχαν δουλέψει, όμως δεν μπορούσαν να τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Τότε ήταν που μπήκε στη ζωή τους η Ρόζα.
Ζεστή, αξιόπιστη και σχεδόν υπερβολικά τέλεια, μπήκε στη θέση τους όταν τη χρειάζονταν περισσότερο. Και, για λίγο, όλα έμοιαζαν να λειτουργούν. Την είχε συστήσει ανεπιφύλακτα ο συνάδελφος του Marc, κάποιος που εμπιστεύονταν και οι δύο. “Είναι μονόκερος”, είχε πει η γυναίκα. “Ήσυχη, με σεβασμό, δεν αργεί ποτέ. Δεν θα καταλάβετε καν ότι είναι εκεί – μέχρι να γίνουν όλα με μαγικό τρόπο”