Στο γωνιακό περιθώριο, ένα χειρόγραφο σημείωμα της έκοψε την ανάσα: “Συγκέντρωση πίεσης = αναπόφευκτη απελευθέρωση” Οι λέξεις ήταν υπογραμμισμένες δύο φορές. Η ημερομηνία δίπλα τους ήταν μόλις λίγες εβδομάδες πριν από την καταιγίδα που παραλίγο να τον σκοτώσει. Δεν ήταν απλώς μια υπόθεση. Ήταν μια αντίστροφη μέτρηση.
Έξω, μια καταιγίδα είχε ξεσπάσει ξανά. Ο κεραυνός βροντούσε πάνω από το έδαφος σαν υπόγειος βογγητός. Καθώς οι αστραπές έπεφταν πάνω στα παράθυρα, η Έλεν συνειδητοποίησε την παράξενη συμμετρία. Ο κόσμος από πάνω έτρεμε, όπως ακριβώς είχε συμβεί δεκαεπτά χρόνια νωρίτερα, όταν κανείς δεν είχε ακούσει πλήρως αυτό που προσπαθούσε να πει ο Γουόρντ.