Δάκρυα γλίστρησαν στα μάγουλά της. Τα σκούπισε με ένα χαρτομάντιλο και μετά κοίταξε τη Μάργκαρετ με αποφασιστικότητα. “Μου έδωσες περισσότερα απ’ όσα πίστευα ποτέ ότι θα είχα. Ίσως, την απόδειξη ότι έφυγε από επιλογή. Αυτό είναι… κάτι” Έσφιξε το χέρι της Μάργκαρετ. “Αλλά πρέπει να ξέρω. Τα κατάφερε Πού είναι;”
Η Μάργκαρετ κατάπιε δυνατά. “Ήρθα μόνο για να σου δώσω αυτά” Η Έβελιν έγνεψε με δάκρυα στα μάτια. Μετά κοίταξε ψηλά, με τη φωνή της πιο σταθερή. “Έχω ζήσει με ερωτήσεις για σαράντα χρόνια. Δεν μπορώ πια να κυνηγάω απαντήσεις. Αλλά εσύ βρήκες αυτά. Ίσως μπορείς να κάνεις αυτό που δεν μπόρεσα εγώ”