Για καλή τους τύχη, ο Ντέιβιντ είχε φέρει μαζί του ένα γερό σχοινί. Εξετάζοντάς το προσεκτικά, στράφηκε προς την Τζέσι με ένα σχέδιο. “Αυτό το σχοινί μπορεί να αντέξει το βάρος μου. Θα κατέβω για να μάθω τι υπάρχει εκεί” Η Τζέσι δίστασε, με το μυαλό της να τρέχει από φόβους ότι τα πράγματα θα πήγαιναν στραβά.
Η φωνή του Ντέιβιντ παρέμεινε σταθερή και ήρεμη καθώς της έδινε οδηγίες για τον χειρισμό του σχοινιού. Εκείνη επικεντρώθηκε στον έλεγχο των δικών της νεύρων και έπιασε σφιχτά το σχοινί, αποφασισμένη να μην τον απογοητεύσει. Καθώς επικεντρωνόταν στο έργο της, μια ήσυχη σκέψη πέρασε από το μυαλό της: “Πρέπει να εμπιστευτώ τον εαυτό μου όσο κι εκείνος με εμπιστεύεται”