Ο σύζυγός της παρέμεινε αμετάπειστος. “Σκέφτεσαι υπερβολικά, Λίντα”, της είπε, ρυθμίζοντας την κουβέρτα του μωρού. “Μόλις έκανες μια μεγάλη χειρουργική επέμβαση. Φυσικά, θα νιώθεις περίεργα τσιμπήματα” Μιλούσε με την ήρεμη βεβαιότητα κάποιου που ήθελε να εξαφανιστεί το πρόβλημα, αλλά τα λόγια του απλώς βάθαιναν την αίσθηση ότι κανείς δεν την άκουγε.
Προσπάθησε να δεχτεί τη λογική του και να ηρεμήσει τις ανήσυχες σκέψεις της. Αλλά η αίσθηση δεν έσβηνε. Κάποιες φορές, έκαιγε αχνά, ενώ άλλες φορές, την ένιωθε βαριά, σαν κάτι ξένο να την πίεζε από μέσα. Καμία καθησυχαστική διαβεβαίωση δεν μπορούσε να σβήσει την αλήθεια που ψιθύριζε το σώμα της.