Όταν η Λίντα είδε για πρώτη φορά τις δύο ροζ γραμμές, της κόπηκε η ανάσα. Ο ενθουσιασμός μπλέχτηκε με το φόβο. Εκείνη και ο σύζυγός της είχαν ελπίζει γι’ αυτή τη στιγμή, όμως η πραγματικότητα της εγκυμοσύνης την πίεζε πιο πολύ απ’ ό,τι είχε φανταστεί. Η ναυτία χτύπησε νωρίς, αδυσώπητα κύματα που μετέτρεπαν την καθημερινότητα σε μια συνεχή δοκιμασία αντοχής.
Το σώμα της άλλαξε γρήγορα. Η κόπωση τύλιγε τα κόκαλά της και κάθε μικρή εργασία της φαινόταν πιο βαριά. Προσπαθούσε να κρύψει τη δυσφορία της, χαμογελώντας στις οικογενειακές φωτογραφίες και στις ανακοινώσεις για το μωρό. Αλλά όταν κανείς δεν κοιτούσε, κουλουριάστηκε στο κρεβάτι, ψιθυρίζοντας στον εαυτό της ότι δεν ήταν σίγουρη ότι θα τα κατάφερνε.