Καθώς περνούσαν οι μήνες, άρχισαν οι επιπλοκές. Η αυξημένη αρτηριακή πίεση σήμαινε περισσότερες επισκέψεις στο νοσοκομείο, ατελείωτη παρακολούθηση και ψιθυριστές συζητήσεις μεταξύ των νοσοκόμων. Προσκολλήθηκε στον ήχο του καρδιακού παλμού του μωρού της κατά τη διάρκεια των σαρώσεων, κάνοντάς τον άγκυρα ενάντια στους φόβους της. Κάθε εβδομάδα έμοιαζε με μια εύθραυστη νίκη που μόλις είχε κερδηθεί.
Ο τοκετός έφτασε πολύ σύντομα, άγριος και αδυσώπητος. Οι ώρες παρατάθηκαν σε μια δοκιμασία πόνου και εξάντλησης. Οι συσπάσεις την άρπαζαν με νύχια και με δόντια, σπάζοντας κάθε ψευδαίσθηση δύναμης που νόμιζε ότι είχε. Όταν οι καρδιακοί παλμοί του μωρού έπεσαν, το δωμάτιο άλλαξε. Ξαφνικά, οι γιατροί κινήθηκαν με ανησυχητική βιασύνη, με φωνές που έδιναν έντονες οδηγίες.