Στην παρακολούθηση των έξι εβδομάδων, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον εαυτό της. Έδειξε ξανά την ουλή, με τη φωνή της πιο έντονη αυτή τη φορά. “Εξηγήστε το αυτό, γιατρέ. Γιατί είναι εδώ;” Η ψυχραιμία του γιατρού έσπασε. Τα χείλη του έσφιξαν, το βλέμμα του έπεσε στο διάγραμμα που κρατούσε στα χέρια του. “Είναι… ουλώδης ιστός”, επανέλαβε, χωρίς να πείθει.
Εκείνη αρνήθηκε να υποχωρήσει. “Ο ουλώδης ιστός δεν σχηματίζει χειρουργική γραμμή” Η επιμονή της έκανε το δωμάτιο πιο ψυχρό. Τελικά μουρμούρισε: “Δεν μπορώ να το συζητήσω περαιτέρω” Η φράση έμοιαζε προβαρισμένη, σαν μια πόρτα που έκλεισε. Έφυγε τρέμοντας από οργή, σίγουρη ότι ήξερε περισσότερα απ’ όσα παραδεχόταν.