Προσπαθούσε να γελάσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά η ουλή ήταν πάντα εκεί, πιέζοντας τα ρούχα της, ψιθυρίζοντας κάτω από τα επουλωτικά στρώματα. Ήταν σαν να είχε ένα μυστικό γραμμένο στο σώμα της, ένα μυστικό στο οποίο δεν θυμόταν να έχει συμφωνήσει και κανείς άλλος δεν φαινόταν πρόθυμος να το αναγνωρίσει.
Οι σκέψεις της έγιναν πιο σκοτεινές. Τι θα γινόταν αν κάτι είχε πάει στραβά στο χειρουργείο Αν την είχαν κόψει δύο φορές και τώρα το κάλυπταν Θυμήθηκε τη χλωμή έκφραση του γιατρού, το τραύλισμα στη φωνή του. Δεν έμοιαζε με απλή ιατρική αποστασιοποίηση. Ήταν φόβος.