Οι ερωτήσεις την κρατούσαν ξύπνια όσο και τα κλάματα του νεογέννητου. Ακόμα και καθώς τάιζε το μωρό της, σκεφτόταν, γιατί δεν υπήρχε καμία εξήγηση Γιατί ένιωθε σαν το σώμα της να κουβαλούσε την ιστορία κάποιου άλλου -μια ιστορία που της είχε μείνει κρυφή μέχρι τώρα Κάθε φορά που έκλεινε τα μάτια της, έβλεπε εκείνη την ουλή πιο καθαρά από ποτέ.
Τις ημέρες που ακολούθησαν, η περίεργη ουλή άρχισε να πονάει. Δεν ήταν οξύς πόνος, αλλά μια θαμπή, σέρνουσα αίσθηση που φούντωνε όταν κινούνταν. Κάθε φορά που έσκυβε να σηκώσει το μωρό της, τραβούσε, σαν κάτι κάτω από το δέρμα της να της υπενθύμιζε ότι δεν ανήκε εκεί.