Ο Κάλντερ έσκυψε πιο κοντά, ψιθυρίζοντας σχεδόν στον εαυτό του: “Αυτή είναι η μέρα που περίμεναν” Τα λόγια χτύπησαν τον Έβαν σαν χτύπημα. Όποιοι κι αν ήταν “αυτοί”, ο Κάλντερ φαινόταν σίγουρος ότι ήταν εκεί έξω και παρακολουθούσαν. Ο Έβαν ένιωσε έναν κρύο τρόμο να κατακάθεται στα κόκαλά του, συνειδητοποιώντας ότι αυτό το πρωινό είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Ο Έβαν απαίτησε επιτέλους απαντήσεις. “Ποιος με περιμένει Ποιοι είναι αυτοί;” Ο Κάλντερ δεν ανοιγόκλεισε τα μάτια. “Άνθρωποι που έχουν μελετήσει τα μοτίβα σου”, μουρμούρισε. “Άνθρωποι που παρακολουθούν” Η απλότητα της απάντησης έκανε τις τρίχες στα χέρια του Έβαν να σηκωθούν. Μοτίβα Παρατηρητές Πόσο καιρό υποτίθεται ότι κάποιος τον παρακολουθούσε