Ο Έβαν αγωνίστηκε να απορρίψει τον παραλογισμό. Τίποτα στη ζωή του δεν ήταν αρκετά ενδιαφέρον ώστε να αξίζει παρακολούθηση. Πήγε στη δουλειά, γύρισε σπίτι και έφαγε βραδινό. Ποιος θα σπαταλούσε το χρόνο του παρακολουθώντας τον “Κάνεις λάθος”, είπε ήσυχα. Αλλά ο Κάλντερ κούνησε το κεφάλι του, με μάτια γεμάτα κάτι πιο σκοτεινό από φόβο – βεβαιότητα.
Ο Κάλντερ ψιθύρισε: “Η ρουτίνα σου σε κάνει προβλέψιμο” Τα λόγια χτύπησαν τον Έβαν πιο δυνατά απ’ ό,τι περίμενε. Προβλέψιμος. Προγραμματισμένο. Αναμενόμενο από μια συγκεκριμένη ώρα. Η ιδέα ότι κάποιος θα μπορούσε να τον μελετήσει, να σχεδιάσει γύρω του, ακουγόταν τρομακτική. Ο Κάλντερ τον προειδοποιούσε, αλλά η αλήθεια πίσω από αυτό παρέμενε τρελά ασαφής.