Τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Ο αριθμός ήταν άγνωστος, αλλά η φωνή στην άλλη άκρη της έστειλε το στομάχι της στα τάρταρα: η υπηρεσία εξέτασης DNA. Της εξήγησαν ότι οι βιολογικοί γονείς της Έμιλι είχαν ενημερωθεί για την ταύτιση. Ήθελαν την άδεια να επικοινωνήσουν μαζί της. Η Κλάρα έπιασε το ακουστικό τόσο δυνατά που οι αρθρώσεις της χλώμιασαν. Κέρδισε χρόνο στον εαυτό της, μουρμουρίζοντας ότι έπρεπε να σκεφτεί.
Εκείνο το βράδυ αποφάσισε να συναντήσει πρώτα τους γονείς, χωρίς την Έμιλι. Αν μπορούσε να εκτιμήσει τις προθέσεις τους, ίσως μπορούσε να προστατεύσει την κόρη της για λίγο ακόμα. Έδωσε στην υπηρεσία τη διεύθυνσή της, συμφωνώντας για μια συνάντηση ενώ η Έμιλι έλειπε στο σχολείο. Είπε στον εαυτό της ότι ήταν προσεκτική, προσεκτική. Μια ασπίδα ανάμεσα στην Έμιλι και το παρελθόν.