Πείθοντας τον εαυτό της με ένα ψιθυριστό “Αυτό δεν είναι δικό μου”, μάζεψε το μωρό στην αγκαλιά της και βγήκε από το τμήμα. Το καροτσάκι έμεινε πίσω σαν ένα εγκαταλελειμμένο κέλυφος, αλλά η Κλάρα κράτησε το ζωντανό βάρος του βρέφους κοντά στο στήθος της καθώς έστριβε προς το αστυνομικό τμήμα.
Απόψε, είπε στον εαυτό της, θα έκανε αυτό που ήταν σωστό. Το αστυνομικό τμήμα μύριζε καμένο καφέ και σκόνη χαρτιού. Η Κλάρα μετατόπισε το μωρό στην αγκαλιά της καθώς πλησίαζε στη ρεσεψιόν, με την εξάντληση βαριά στη φωνή της. “Τη βρήκα. Μόνη της στο μετρό. Κανείς δεν γύρισε να την πάρει”