Το γκαράζ δεν έμοιαζε πλέον με σύμβολο απώλειας. Αντιθέτως, αντιπροσώπευε την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της δεύτερης ευκαιρίας. Ο Ρόμπερτ ορκίστηκε να είναι λιγότερο κυνικός και να αποδέχεται περισσότερο τους άλλους. Αν και εξακολουθούσε να είναι εξαιρετικά προσεκτικός, προς το παρόν επέτρεπε στον εαυτό του να αναπνέει απλά.
Καθώς έκλεινε την πόρτα για άλλη μια μέρα, ο Ρόμπερτ ένιωσε το βάρος των τελευταίων εβδομάδων να αρχίζει να φεύγει. Δεν υπήρχαν εγγυήσεις για το μέλλον, αλλά για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό ένιωθε ότι είχε κάνει τη διαφορά. Και αυτό, αποφάσισε ότι ήταν αρκετό.