Η Έμμα, έχοντας προβλέψει αυτή την αντίδραση, συνέχισε τη συζήτηση. “Αμέλια, λυπάμαι για το πώς τελείωσαν τα πράγματα ανάμεσα σε σένα και τον Άαρον, αλλά το να σαμποτάρεις την επιχείρησή μου δεν είναι λύση. Δεν μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο να το ξεπεράσουμε αυτό;” Ο θυμός της Αμέλια ξέσπασε. “Νομίζεις ότι μια απλή συγγνώμη θα τα διορθώσει όλα Η φωνή της δυνάμωσε, προσελκύοντας την προσοχή των κοντινών θαμώνων.
Ο Άαρον παρέμεινε ήρεμος, με τη φωνή του καταπραϋντική αλλά και σταθερή. “Αμέλια, λυπάμαι ειλικρινά για κάθε πόνο που προκάλεσα, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα” Τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν στο πρόσωπο της Αμέλια, καθώς ο θυμός της μετατράπηκε σε δακρύβρεχτη εξομολόγηση. “Ωραία, ναι, εγώ το έκανα! Ήθελα να καταστρέψω το σαλόνι σου επειδή ήμουν θυμωμένη και πληγωμένη. Είσαι ικανοποιημένη τώρα;”