Ακολούθησε ένας αμυδρός ήχος – κάτι σκληρό που έτριβε πάνω σε άμμο ή πέτρα. Ο θόρυβος έδωσε στον Τζον ένα κακό προαίσθημα. Γεύτηκε αλάτι στο πίσω μέρος του λαιμού του και κάτι μεταλλικό, ίσως φόβο. “Εντάξει”, είπε τελικά. “Θα το ελέγξουμε – αργά και ήρεμα”
Ο Τζον έσπρωξε το Sea Glass προς τα εμπρός. Η μηχανή έμεινε σε χαμηλό βουητό. Η Κάθριν πήρε το τιμόνι και ο Τζον ανέβηκε στην πλώρη, χρησιμοποιώντας κιάλια για να δει καλύτερα. Το φως του ήλιου αναβόσβηνε στο νερό, κάνοντας δύσκολη την εστίαση.