Ο Τζον βγήκε στην επιφάνεια, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά. “Ήρεμα, μεγάλε”, ψιθύρισε παράλογα. “Θα το διορθώσουμε αυτό” Βυθίστηκε ξανά και χάραξε την πίσω άκρη του διχτυού. Το δίχτυ ήταν τόσο σφιχτά δεμένο που έκοβε τη σάρκα, βάφοντας το νερό με αμυδρές ροζ κορδέλες.
Παχιά κλωστές έκαναν βρόχο στην ουρά σαν χειροπέδες, δεμένα σε μια μεγαλύτερη μάζα που είχε πιαστεί σε κρυμμένους βράχους. Μπες μέσα, κόψε, βγες έξω. Απλό στα χαρτιά, θανατηφόρο στην πραγματικότητα. Οι όρκες μπορούσαν να σπάσουν τον πάγο της Αρκτικής με ένα χτύπημα της ουράς- ένα αντανακλαστικό χτύπημα εδώ, και θα γινόταν πολτός.