Τραγουδούσαν μαζί σε παλιές playlists – τραγούδια από το κολέγιο που είχαν να σκεφτούν εδώ και χρόνια. Κάθε φορά που περνούσε ένα φορτηγό, η Κάθριν ένιωθε μια κλωτσιά και πίεζε απαλά το χέρι της στο στομάχι της. “Σχεδόν φτάσαμε”, έλεγε, μισή στον εαυτό της, μισή στο μωρό.
Η μαρίνα ήταν κρυμμένη σε έναν μικρό κολπίσκο, πέρα από τα τουριστικά σημεία. Το σκάφος τους, το Sea Glass, ήταν δεμένο στη θέση C-12 και κουνιόταν απαλά στο νερό. Η Κάθριν σκέφτηκε ότι τα σχοινιά που έτριζαν ακούγονταν παράξενα ηρεμιστικά.