Ζούμαρε. Η εικόνα έσπασε λίγο, αλλά το σχήμα δεν εξαφανίστηκε. Δεν ήταν βάρκα ή βράχος. Φαινόταν πιο ομαλό, πιο μεγάλο. Το στομάχι του σφίχτηκε. “Κάθριν;” Η φωνή του έπεσε. Εκείνη άνοιξε τα μάτια της. “Ναι;”
“Έλα να δεις αυτό.” Σπρώχτηκε όρθια και έσκυψε να δει την οθόνη. Ακόμη και στη μικρή προεπισκόπηση, το πράγμα ξεχώριζε. Ήταν τεράστιο. Μεγαλύτερο από το γιοτ τους – ίσως και διπλάσιο.