Τα λόγια της τσίμπησαν, κόβοντας βαθιά τις ανασφάλειες που ο Πάτρικ είχε προσπαθήσει τόσο σκληρά να θάψει. Ένιωσε μια έξαρση θυμού, μια φωτιά να καίει το στήθος του για τη δικαιωματική συμπεριφορά τους, για το απόλυτο θράσος της συμπεριφοράς τους.
Για μια στιγμή, ο Πάτρικ σκέφτηκε να τους αντιμετωπίσει, αφήνοντας τον θυμό του να ξεχυθεί με λόγια που κανονικά θα κρατούσε για τον εαυτό του. Αλλά μετά σκέφτηκε τη Λίλι, τα αισιόδοξα μάτια της που τον περίμεναν μέσα στο εστιατόριο. Δεν μπορούσε να αφήσει αυτά τα κορίτσια να του καταστρέψουν τον λίγο χρόνο που του είχε απομείνει.