Όταν τηλεφώνησε στο ανθοπωλείο, του εξήγησαν ότι η παραγγελία είχε γίνει από έναν άντρα και ότι δεν είχε αφήσει πολλές λεπτομέρειες. Αλλά η εξήγηση μόλις και μετά βίας τον ηρέμησε. Αν μη τι άλλο, έκανε τα λουλούδια να φαίνονται σαν ένα στοιχείο που δεν είχε ερμηνεύσει σωστά.
Φαντάστηκε όλα τα είδη των πιθανοτήτων: Η Κλάρα σχεδίαζε κάτι, η Κλάρα λάμβανε προσωπικά μηνύματα, η Κλάρα γλιστρούσε σε μυστικές συναντήσεις. Κάθε εξήγηση ένιωθε πιο εκνευριστική από την προηγούμενη. Οι σκέψεις του μπερδεύονταν σε έναν ιστό φόβου, συνδέοντας άσχετες κουκκίδες που δεν άντεχε να αγνοήσει.