Ο Όλιβερ κοίταξε την Άννα, τα μάτια της οποίας ήταν γεμάτα με ένα συγκεχυμένο μείγμα ανακούφισης και απόγνωσης. Ήταν σαν να ήθελε ταυτόχρονα να ξεφύγει και να αντιμετωπίσει την τρομερή πραγματικότητα που ο Όλιβερ επρόκειτο να της δείξει.
Ο Όλιβερ δίστασε για μια στιγμή, αλλά τελικά είπε: “Μάικλ, ίσως είναι καλύτερα να καθίσεις”. Η ελαφρότητα έφυγε από το πρόσωπο του Μάικλ και αντικαταστάθηκε από ένα βλέμμα ανησυχίας. Όποια υποψία χιούμορ κι αν υπήρχε εκεί εξαφανίστηκε, και για πρώτη φορά ο Όλιβερ ένιωσε ότι είχε την πλήρη προσοχή του.