Τα γέλια γέμισαν το δωμάτιο και η ένταση που αιωρούνταν στον αέρα σαν σύννεφο καταιγίδας λίγο νωρίτερα άρχισε να διαλύεται. “Έλα”, είπε η Άννα, παίρνοντας τον Όλιβερ και τον Μάικλ από το χέρι. “Ας επιστρέψουμε στο πάρτι. Έχουμε έναν γάμο να γιορτάσουμε!”
Καθώς επανήλθαν στο γλέντι, ο Όλιβερ ένιωσε μια αίσθηση βαθιάς ανακούφισης αναμεμειγμένη με παρατεταμένη αμηχανία. Κυρίως, όμως, ένιωσε ευγνωμοσύνη για τις αναπάντεχες τροπές που μπορεί να πάρει η ζωή και για τις δεύτερες ευκαιρίες. Έτσι, ο Oliver πήρε τη φωτογραφική του μηχανή και ξαναμπήκε στο πλήθος, απαθανατίζοντας χαμόγελα, γέλια και την όμορφη, συνηθισμένη μαγεία της ημέρας.