Ένας από τους άντρες γύρισε ξαφνικά και ο Κέιλεμπ έσκυψε. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα σιωπής, τόλμησε να κρυφοκοιτάξει ξανά. Ελεύθερος. Προχώρησε προσεκτικά ένα βήμα τη φορά, με τις μπότες του να σιωπούν στο σκληρό χιόνι. Όταν τελικά έφτασε στο κλουβί, το μοσχάρι σήκωσε αδύναμα το κεφάλι του και έβγαλε ένα απαλό τρίξιμο.
“Σσσς”, ψιθύρισε ο Κέιλεμπ γονατίζοντας δίπλα του. Έπιασε την κλειδαριά και τράβηξε. Πάγωσε. Έβγαλε το πολυεργαλείο από το παλτό του και προσπάθησε να την ανοίξει, με τα δάχτυλα μουδιασμένα από το κρύο. Η κλειδαριά έκανε ένα αμυδρό κλικ. Μετά, το μοσχάρι κουνήθηκε.