Δεν κατάλαβε καν ότι έκλαιγε, μέχρι που ο αξιωματικός δίπλα του είπε απαλά: “Ας σε βγάλουμε από το κρύο” Ο ουρανός είχε αρχίσει να φωτίζεται όταν τα χιονοστρωμνή απομακρύνθηκαν από το σημείο. Ο Κέιλεμπ κάθισε πίσω από έναν από τους αστυνομικούς, τυλιγμένος σε ένα εφεδρικό μπουφάν, με τα χέρια του να τρέμουν ακόμα από την αδρεναλίνη και το κρύο.
Δεν μίλησαν πολύ στη διαδρομή της επιστροφής. Δεν υπήρχαν πολλά να πουν. Στην καμπίνα, η ζεστασιά της σόμπας τον χτύπησε σαν κύμα. Ένας από τους αξιωματικούς του έδωσε το σακίδιό του – ό,τι είχε απομείνει από αυτό. Μέσα, χωμένο δίπλα στο κατεστραμμένο σημειωματάριό του, ήταν ο ασύρματος που είχε χρησιμοποιήσει.