Ο Λίαμ προσπάθησε να κρατήσει τη φωνή του ήρεμη, αλλά ο εκνευρισμός στον τόνο του γινόταν όλο και πιο δύσκολο να κρυφτεί. “Απλώς κοιτάζει γύρω του. Δεν σε κοιτάει επίμονα. Όπως εσύ κι εγώ, είναι περίεργος για το τι συμβαίνει” Το είπε όσο πιο απλά μπορούσε, αλλά η Κλάρα δεν άκουγε.
Η Κλάρα έγειρε πίσω στο κάθισμά της, σταυρώνοντας τα χέρια της αμυντικά. “Αν απλά κοιτάζει γύρω του, γιατί νιώθω ότι με έχει στοχοποιήσει Δεν με νοιάζει πόσο ήρεμος είναι. Είμαι τρομοκρατημένη” Έσφιγγε το στήθος της σε κάτι που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως θεατρική επίδειξη φόβου.