Ο άντρας αναστέναξε, φανερά απογοητευμένος, αλλά απρόθυμος να συνεχίσει το επιχείρημα. “Ωραία. Καταλαβαίνω γιατί τα σκυλιά πρέπει να σε μισούν”, μουρμούρισε, γέρνοντας πίσω στο κάθισμά του. Είπε δυνατά: “Λοιπόν, μην ξεσπάς τον φόβο σου πάνω του, αυτό θα τον κάνει απλώς να αντιδράσει” Έκανε μια χειρονομία προς τον Λίαμ και τον Άτλας.
Ο Λίαμ ανάγκασε τον εαυτό του να παραμείνει ήρεμος, αν και η κατάσταση είχε αρχίσει να τον κουράζει. Μπορούσε να νιώσει τον Άτλας να αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο την ένταση στην καμπίνα. Τα αυτιά του σκύλου τεντώθηκαν ελαφρώς, αλλά παρέμεινε στη θέση του, κατανοώντας την ανάγκη για ηρεμία. Ίσως ο μόνος λογικός στην κατάσταση να ήταν ο εν λόγω σκύλος.