Καθώς ο Λίαμ έβγαινε από το αεροπλάνο, μερικοί επιβάτες του έκαναν νεύματα σιωπηλής επιδοκιμασίας. Η Κλάρα ακολούθησε από πίσω, αποφεύγοντας τα βλέμματα όλων. Η προηγούμενη αλαζονεία της έμοιαζε να έχει διαλυθεί σε σιωπηλή ντροπή. Ο Άτλας επέστρεψε στο πλευρό του Λίαμ, μια σιωπηλή υπενθύμιση του μαθήματος που η Κλάρα είχε αναγκαστεί να μάθει – τη δύναμη της ηρεμίας μπροστά στη φρενίτιδα.
Καθώς ο Λίαμ έβγαινε από το αεροδρόμιο, μια αίσθηση γαλήνης τον κυρίευσε. Η δοκιμασία επιτέλους τελείωσε και είχε διατηρήσει την ψυχραιμία του καθ’ όλη τη διάρκεια. Ο Άτλας, ο μόνιμος σύντροφός του, περπατούσε ήσυχα δίπλα του, σχεδόν αγνοώντας πώς είχε ανατρέψει μια κατάσταση. Ο Λίαμ τον χάιδεψε χαμογελώντας και του είπε: “Τι αξιαγάπητο αγόρι που είσαι!”