Ο Ίθαν πάλεψε με το γκάζι, προσπαθώντας να ισιώσει, αλλά ο κινητήρας δεν είχε τη δύναμη να αντισταθεί στο σπρώξιμο. “Μας κυνηγούν”, μουρμούρισε ο Ίθαν βλοσυρά. “Μας απομακρύνουν από τις συντεταγμένες που δώσαμε στην ακτοφυλακή” Τα μάτια του Λίαμ άνοιξαν διάπλατα. “Εννοείς -θα μας χάσουν;” “Αν συνεχίσουμε να παρασυρόμαστε προς τα εδώ, ναι” Η φωνή του Ίθαν ήταν κοφτή, ελεγχόμενη, αλλά ο Λίαμ είδε την ένταση στο σαγόνι του.
Το πειρατικό σκάφος πέρασε με θόρυβο, κάνοντας κύκλους για άλλο ένα χτύπημα. Το δεύτερο σκάφος ακολούθησε από κοντά, σκιάζοντας την κίνησή τους σαν αρπακτικό που περίμενε το χτύπημα. Ο Λίαμ γαντζώθηκε στην κουπαστή, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά καθώς συνειδητοποιούσε την αλήθεια: ο ωκεανός ήταν πολύ μεγάλος και οι διασώστες θα έψαχναν σε λάθος σημείο του.