Ο ψηλός πειρατής πλησίασε, σπρώχνοντας τον Ίθαν στον πάγκο με ένα σταθερό χέρι στον ώμο. Ένας άλλος άντρας τράβηξε τον Λίαμ προς τα εμπρός, σέρνοντάς τον μακριά από τον τοίχο της καμπίνας. Ο Λίαμ σκόνταψε, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά, οι λέξεις έπεσαν από το στόμα του πριν προλάβει να τις σταματήσει. “Σε παρακαλώ… είμαι απλά ένας ερευνητής, δεν έχω…”
“Σιωπή!” γαύγισε ο άντρας, κουνώντας τον μια φορά σαν να μην ήταν τίποτα περισσότερο από μια πάνινη κούκλα. Η φωνή του Λίαμ κόλλησε στο λαιμό του. Πίσω τους, οι άλλοι δύο πειρατές έκαναν ήδη κύκλους στο κατάστρωμα, με τα μάτια καρφωμένα στα στοιβαγμένα κιβώτια. Ο ένας έσκυψε χαμηλά, χτύπησε τις αρθρώσεις των δαχτύλων του στο πλάι μιας κάσας και μετά φώναξε κάτι στον αρχηγό.