Οι πειρατές πάγωσαν για ένα καρδιοχτύπι, μετά τους κατέλαβε ο πανικός. “Κουνηθείτε!” βρυχήθηκε ο ψηλός καπετάνιος, σπρώχνοντας τους άντρες του προς τη βάρκα τους. Οι μηχανές ανέβηκαν, τα σχοινιά κόπηκαν και τα κλεμμένα κιβώτια έπεσαν αμήχανα στο κατάστρωμα του πειρατικού σκάφους. Είχαν σκοπό να φύγουν με ό,τι μπορούσαν να μεταφέρουν -συμπεριλαμβανομένων του Ίθαν και του Λίαμ.
Σκληρά χέρια έσυραν και τους δύο άντρες πάνω στις σανίδες. Ο Λίαμ πάλεψε άσκοπα, με τη φωνή του να σπάει. “Θα μας σκοτώσουν – θα μας πάρουν τα πάντα!” Ο Ίθαν σκόνταψε μαζί του, τα πλευρά του πονούσαν εκεί που τον είχαν χτυπήσει, αλλά τα μάτια του έμειναν κοφτερά. Καθώς ο πειρατής καπετάνιος έσκυβε πάνω από την εξωλέμβια μηχανή, βρίζοντας το πνιγμό της, ο Ίθαν έκανε την επιλογή του.