Η Λίντα ήταν μαγνητική – μες στη βρώμα και την ορμή, αστεία και έντονη. Μπορούσε να μεταμορφώσει μια σακούλα παντοπωλείου σε μπουκέτο και να κάνει το στούντιο διαμέρισμά τους να μοιάζει με σκηνή από ταινία. Ο Βίνσεντ δεν ήταν ποτέ φιλόδοξος, αλλά ξαφνικά, το να είναι δική της ένιωθε αρκετό. Έκανε τη ζωή να μοιάζει γεμάτη. Και το πέρασε αυτό για πάντα.
Αλλά το “για πάντα” άρχισε να ξετυλίγεται γρήγορα. Η Λίντα έμεινε έγκυος. Ο Βίνσεντ ήταν μόλις 23 ετών, εξακολουθούσε να μετράει κέρματα για το ενοίκιο, εξακολουθούσε να φοβάται να κάνει κάτι μόνιμο. Ένα μωρό ένιωθε τεράστιο, σαν ένα βάρος που δεν ήταν φτιαγμένος για να κουβαλάει. Αλλά η Λίντα είχε πίστη – πίστη σ’ αυτούς, στον εαυτό της, σε μια οικογένεια που δεν είχαν καν ονομάσει ακόμα.