Η Τζουλς, η νοσοκόμα, είχε ένα χρονοδιάγραμμα γεμάτο εξάντληση και τσαμπουκά. Η ποδιά του άλλαζε χρώμα σε κάθε φωτογραφία – άλλοτε μπλε, άλλοτε κρασοκόκκινη. Ένα βίντεο τον έδειχνε να χορεύει με έναν παιδιατρικό ασθενή, και οι δυο τους έλαμπαν. Σε ένα άλλο, γιόρταζε την ολοκλήρωση μιας νυχτερινής βάρδιας με τηγανίτες και δάκρυα στα μάτια
Ο Βίνσεντ δεν περίμενε ότι η ζωή του θα ήταν τόσο απαιτητική. Ωστόσο, χαμογελούσε σε κάθε καρέ. “Κοιμήσου όταν είσαι νεκρός, σώσε όσο είσαι ζωντανός”, αστειεύτηκε το βιογραφικό του. Φαινόταν να καίγεται και από τις δύο πλευρές. Έμοιαζε με τη Λίντα – ειδικά όταν γελούσε. Ο Βίνσεντ συλλογίστηκε. Ίσως να είχε συμπάθεια για τον άρρωστο, ετοιμοθάνατο πατέρα του.