Ο συναγερμός ήρθε αμέσως μετά το πρωινό. Η Μάγια ξέπλενε το φλιτζάνι της, όταν η τηλεόραση διακόπηκε από μόνη της με έναν δυνατό ήχο έκτακτης ανάγκης. “Έντονες καταιγίδες πλησιάζουν την περιοχή σε λίγες ώρες.” Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, το τηλέφωνό της άναψε με το ίδιο μήνυμα, ακολουθούμενο από μια μηχανική φωνή από το ραδιόφωνο της κουζίνας.
Κινήθηκε γρήγορα. Για κάποια της ηλικίας της, τουλάχιστον. Στα εβδομήντα της, η Μάγια δεν ήταν γρήγορη, αλλά ήταν συγκεντρωμένη. Τσαλαβούτησε προς το ντουλάπι και άρχισε να μαζεύει προμήθειες -σνακ, μπουκάλια νερό, δύο μήλα- και τα μετέφερε στο υπόγειο σε μικρές παρτίδες. Ο αέρας έξω είχε ήδη αρχίσει να σφυρίζει αχνά.