Η Μάγια κοίταξε μέσα από το τζάμι, μπερδεμένη. Ο σκύλος δεν κουνιόταν – απλώς στεκόταν σε μια περίεργη γωνία κοντά στον φράχτη, με το σώμα του γυρισμένο στη μέση, γαβγίζοντας ασταμάτητα. Έμοιαζε σαν να προσπαθούσε να κουνηθεί αλλά δεν μπορούσε. Κάτι στον τρόπο που τέντωνε το λαιμό του την έκανε να νιώθει άβολα.
Απομακρύνθηκε και σύρθηκε γρήγορα στο διάδρομο, άνοιξε το συρτάρι και έβγαλε τα γυαλιά της. Επιστρέφοντας στο παράθυρο, τα φόρεσε και κοίταξε ξανά. Τότε ήταν που το είδε – κάποιο είδος γιλέκου στην πλάτη του σκύλου και μια ιμάντα που είχε σφηνώσει σφιχτά στον φράχτη.