Ένα όνομα μου ήρθε στο μυαλό: Nathan. Ένας φίλος στο κολέγιο που ήταν ηθικός χάκερ και σπούδαζε ανάπτυξη λογισμικού. Πήρε την κλήση, με κομμένη την ανάσα, και ξεκίνησε την ιστορία – την εξαφάνιση της Juniper, την ψεύτικη υιοθεσία, τα νεκρά στοιχεία. “Ξέρω ότι είναι τρελό”, είπε. “Αλλά μπορείτε να με βοηθήσετε να βρω τη διεύθυνση που συνδέεται με αυτή την πινακίδα;”
Ο Νέιθαν σιώπησε για λίγο. Και μετά..: “Στείλ’ το μου. Θα δω τι μπορώ να βρω” Η Γκάμπι το έκανε. Έπειτα περίμενε -αμφιταλαντευόμενη, ανανεώνοντας το τηλέφωνό της, περπατώντας στο διάδρομο σαν φάντασμα. Οι ώρες περνούσαν σαν κεριά που καίγονταν αργά. Τελικά, το τηλέφωνό της χτύπησε. Ήταν ένα μήνυμα από τον Νέιθαν.