Ο βραστήρας άρχισε να ζει με χρονοδιακόπτη. “Για βέλτιστο ύπνο”, ανακοίνωσε, ρυθμίζοντας τα δευτερόλεπτα σαν μαέστρος. Το τσάι είχε υπέροχη γεύση. Το πρόβλημα με τόσες πολλές μικρές επεξεργασίες ήταν ότι δούλευαν αρκετά καλά. Ήταν δύσκολο να διαφωνήσεις με ένα σύστημα που είχε σχεδιαστεί για να σε κρατά υγιή, ξεκούραστο και να αποδίδεις στο μέγιστο. Δεν είπε τίποτα.
Η Έβελιν γέλασε -όλοι είχαν δικαίωμα στις ιδιορρυθμίες τους. Είπε στον εαυτό της ότι ένας άνθρωπος μπορεί να αγαπάει ελαφρώς διαφορετικά από ό,τι εσύ. Η συμμόρφωσή της, στην αρχή, ήρθε τυλιγμένη σε στοργή. Αλλά ασυνείδητα, παρατήρησε πώς η επιδοκιμασία του φώτιζε όταν ευθυγραμμιζόταν και πώς η συζήτηση αραιωνόταν όταν δεν το έκανε.