“Πώς χειρίζεστε εσείς οι δύο τις συγκρούσεις;” ρώτησε η μητέρα του, σαν να συζητούσε για τη δύναμη του τσαγιού. “Έχουμε ρουτίνες”, απάντησε ο Άαρον. Η γυναίκα φωτίστηκε. “Οι ρουτίνες σώζουν την αγάπη” Η φράση μπήκε απαλά στη θέση της σαν μάνταλο. Η Έβελιν την ένιωσε να κλείνει γύρω από την ύπαρξή της.
Η ξενάγηση στον κήπο αποκάλυψε τριαντάφυλλα που είχαν εκπαιδευτεί σε αψίδες και φράχτες με άψογη συμμετρία. “Ακόμα και η φύση μπορεί να βελτιωθεί με καθοδήγηση”, είπε η μητέρα του, κόβοντας ένα φύλλο με δύο ανάσες. Ο Άαρον παρακολουθούσε με περηφάνια. Η Έβελιν φανταζόταν ένα αγριολούλουδο να τρυπώνει, και μετά να στέκεται πολύ ακίνητο μέχρι να επιτραπεί το χρώμα του και να κουρευτούν οι άκρες του σε υποταγή σαν θάμνος τριανταφυλλιάς.