Ο Μέριτ τη μελέτησε από τον πάγκο. Μικρόσωμη, με σκούρα από την αιθάλη μαλλιά, μάτια πολύ μεγάλα για τα χρόνια της. Εύθραυστη, ναι, αλλά αγκυροβολημένη. “Κυρία Κούπερ”, είπε τελικά, “παρακαλώ εξηγήστε γιατί ο σκύλος του πελάτη σας φαίνεται να δίνει στοιχεία πριν μιλήσει η μάρτυράς σας”
Η συνήγορος υπεράσπισης σηκώθηκε ήρεμα, ισιώνοντας το μανίκι της καθώς η αίθουσα του δικαστηρίου καθόταν. “Ο Σκάουτ δεν είναι απλώς ένα κατοικίδιο, κύριε Πρόεδρε”, είπε. “Είναι πιστοποιημένος σκύλος διάσωσης και συναισθηματικής υποστήριξης. Το παιδί βασίζεται σε αυτόν για να επικοινωνήσει” Η φωνή της έφερε σιγουριά, αν και ο Μέριτ έπιασε ένα τρεμόπαιγμα νεύρων από κάτω.