Η τελική επιβεβαίωση ήρθε όταν έλεγξε τα φύλλα μισθοδοσίας του καφέ κατά τη διάρκεια μιας τυχαίας επίσκεψης. η “Λένα Γκρέι” δεν ήταν τυπωμένη πουθενά, παρά μόνο “Υπάλληλος 17-Καθαριστής” Καμία επίσημη καταγραφή. Κανένα επώνυμο. Ούτε καν ένα παραποιημένο. Είχε ζητήσει να μείνει τελείως εκτός βιβλίων. Οι περισσότεροι εργοδότες δεν θα συμφωνούσαν. Αυτός εδώ, ίσως, λόγω της εξαιρετικής της εργασιακής ηθικής.
Εκείνο το βράδυ, ο Έβαν αναπαρήγαγε την πρώτη τους συζήτηση. Η Λένα είχε δώσει κατασκευασμένες απαντήσεις που απέφευγαν εντελώς την ταυτότητα. Ευγενική, συνεπής, αεροστεγής. το “Γκρέι” δεν χρειαζόταν καν να είναι το πραγματικό της όνομα. Αλλά ο Έβαν ήθελε να μάθει περισσότερα γι’ αυτή τη γυναίκα και την ιστορία της.