Τότε το έδαφος ανατρίχιασε. Ένας βαθύς, κυλιόμενος βρυχηθμός ακούστηκε μέσα στο σπίτι. Ο Ντάνιελ σηκώθηκε, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, καθώς οι κορνίζες των εικόνων κροτάλισαν στη συρταριέρα. Από κάτω ακούστηκε ο θόρυβος από κάτι που έπεφτε, ακολουθούμενος από την ξαφνιασμένη κραυγή της Κλερ. Ο ήχος δυνάμωσε, ένας βρυχηθμός που έμοιαζε να διαπερνά την ίδια τη γη.
Ο Ντάνιελ έτρεξε στο παράθυρο ακριβώς την ώρα που η αυλή κατέρρεε. Το χώμα γκρεμίστηκε προς τα μέσα, οι στύλοι του φράχτη έσπασαν σαν σπίρτα, το έδαφος κατέβαινε σπειροειδώς προς τα κάτω σε μια διευρυνόμενη αγκάλη. Η μπάλα ποδοσφαίρου που είχαν εγκαταλείψει τα αγόρια νωρίτερα κύλησε μια, δύο φορές και μετά χάθηκε στο σκοτάδι. Η γη είχε ανοίξει το λαιμό της.