Το επόμενο πρωί, ο Μάικλ βρήκε έναν διπλωμένο φάκελο κρυμμένο στην τσάντα της Σάρα. Μέσα ήταν μια στοίβα εικοσάρικα και ένα σημείωμα με άγνωστο γραφικό χαρακτήρα: Για την εβδομάδα – μην ανησυχείτε γι’ αυτό. Τον έσπρωξε γρήγορα πίσω, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά. Η οικειότητα της χειρονομίας έμοιαζε με παραβίαση.
Στο παντοπωλείο, ο υπάλληλος χαμογέλασε θερμά. “Πάλι κάνεις θελήματα Συνήθως έρχεται τις Παρασκευές” Το αίμα του Μάικλ πάγωσε. “Ποιος;” Η γυναίκα ανοιγόκλεισε τα μάτια στον τόνο του, κάνοντας πίσω. “Ω… πρέπει να ήταν κάποιος γείτονας. Συγγνώμη” Αλλά τα λόγια της αντηχούσαν σε όλο το σπίτι. Κάποιος είχε σταθεί στη θέση του.