Καθώς τα περιπολικά απομακρύνονταν, ο Βέρνον στάθηκε στη βεράντα του, απολαμβάνοντας την ηρεμία που έλειπε τόσο καιρό. Ένιωσε μια συντριπτική αίσθηση ειρήνης και ευγνωμοσύνης. Το ταξίδι ήταν επίπονο, αλλά επιτέλους είχε ανακτήσει το άσυλο του.
Ο Βέρνον πήρε μια βαθιά ανάσα και κατευθύνθηκε πίσω στο σπίτι, αποφασίζοντας να εκπληρώσει τις απλές απολαύσεις που είχε φαντασιωθεί. Καθώς απολάμβανε τη μπουκιά της τηγανίτας του μετά από ένα ζεστό μπάνιο, ένιωσε τελικά ανακουφισμένος. Ήταν μια στιγμή ήσυχου θριάμβου, μια υπενθύμιση ότι βρισκόταν επιτέλους πραγματικά στο σπίτι του.