Η Γκουέν έμεινε στην κουζίνα περισσότερο απ’ όσο νόμιζε, με το σημείωμα ακόμα στο χέρι της. Τηλεφώνησε στην Ελίζαμπεθ, δύο φορές. Κατευθείαν στον τηλεφωνητή. Μια τρίτη φορά, για να είναι σίγουρη. Το ίδιο αποτέλεσμα. Κοιτούσε το ψυγείο, με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά, χωρίς να ξέρει τι είχε μόλις συμβεί – ή γιατί το ένιωθε τόσο λάθος.
Σκέφτηκε να στείλει μήνυμα, αλλά δίστασε. Τι θα έλεγε Δεν ήθελε να φανεί ότι είχε ανάγκη. Η Ελίζαμπεθ ήταν ενήλικη. Είχε κάθε δικαίωμα να φύγει αν ήθελε. Παρόλα αυτά, η σιωπή έπεφτε βαριά στο στήθος της Γκουέν. Κατέβασε το τηλέφωνο και επέστρεψε ήσυχα στο κρεβάτι της.